ทำไมต้องเป็นเปี่ยม .. คงต้องท้าวความไปตั้งแต่เริ่มประกาศวง BNK48 รุ่น 1 เลยล่ะ

ตอนที่นั่งดูคลิปแนะนำตัวนั้น เราสังเกตเห็นเด็กสาวผมสั้นเสมอหูคนนึง ออกมาแนะนำตัวด้วยสายตาและท่าทางที่ดูมั่นใจมาก ประกอบกับมีบางเพจใช้การล้อเลียนน้องอยู่บ้าง เลยเป็นจุดเริ่มต้นของการสนใจเปี่ยมขึ้นมา

ตอนช่วงประกาศซิงเกิ้ลแรก เรามีโอกาสเฉียดไปงานจับมือครั้งที่ 1 แต่ไม่ได้เข้างาน จนแฟนไปหาเทรดรูปน้องเปี่ยมซิงเกิ้ลแรกจนได้comp แล้วก็ยกให้เรา ก็มองดูรูปแล้วคิด อืม ... เหมือนหลานสาวเราเลยแหะ

จนกระทั่งซิงเกิ้ลที่ 2 ก็ยังไร้ชื่อเปี่ยมอยู่ใน senbatsu ทั้งเพลงหลักและรอง ใจตอนนั้นเริ่มรู้สึกว่า เหมือนฟ้าเริ่มเล่นตลกแล้วแฮะ คอนเซปต์วง "เด็กสาวข้างบ้าน" ดูเหมือนจะไม่เป็นความจริงเสียแล้ว

เหมือนแฟนจะรู้ทัน เลยให้บัตรจับมือมา 1 ใบ ไปจับมือน้องเปี่ยม ที่งานจับมือ เดอะมอลล์งามวงศ์วาน ประกอบกับเปี่ยมเพิ่ง live voov สอนแต่งหน้า ก็เลยได้ไอเดีย ให้แฟนแต่งหน้าเราไปจับมือน้องเปี่ยม

และเป็นครั้งแรกที่ได้รู้จักกับด้อมนี้ "ทุ่งกุหลาบไฟ"

จนงานแสดงคอนเสิร์ต Pattaya Night Run เราก็ตามไปเชียร์น้องเปี่ยมด้วย ไปวิ่งด้วย เหนื่อยแต่สนุกมาก

งานคอนเสิร์ต Starto ก็ได้ใช้แต้มบุญทั้งชีวิต กดบัตรยืนโซน A ได้สองใบ ไปหวีดน้องที่หน้าเวที

ตอนยัยหนูพูดถึงบุคลิกตัวเองที่ไม่ได้โดดเด่นเหมือนเพื่อนๆ คนอื่นในวง ผมร้องไห้ครับ

น้องรับรู้จุดด้อยตัวเองเสมอ แต่น้องไม่เคยท้อ ไม่บ่น ไม่น้อยใจให้แฟนคลับเห็น

น้องได้แต่พยายาม พยายาม และพยายามต่อ จนกระทั่งวันนั้นมาถึง วันที่น้องติดเพลงรอง Namida Surprise

เป็นครั้งแรกที่หวีดดังมาก ไม่ได้รู้สึกดีใจอะไรขนาดนี้มานานมากๆ แล้ว ต่อด้วยติดเซมเพลง River

ที่ถือว่าเป็น 1 ใน 4 เพลงที่น้องอยากติดเซมบัตสึมาก ยิ่งทำให้รู้สึกดีใจมากที่น้องค่อยๆ ขยับขึ้นมา

ก็เลยแอบแจมกับทางด้อม แต่งเมดไปหาน้อง เขินมาก แต่ก็สนุกมากเช่นกัน

น้องเป็นตัวอย่างของบุคคลที่มองโลกในแง่ดีและไม่โทษใคร ไม่รู้สึกน้อยใจในโชคชะตา

เลยทำให้เรารักและเอ็นดูเด็กคนนี้เหมือนหลานสาวอีกคนไปแล้ว