ว่ากันว่า ระหว่างโอตะ และไอดอล มักจะมีอะไรคล้ายๆกัน หรือมีความชอบคล้ายๆกัน แต่สำหรับผม น้องเปี่ยมตรงข้ามหมดเลย ผมไม่ได้ชอบเมด ไม่ได้ชอบไรเดอร์ ไม่ได้ติ่งเกาหลีสักวง แต่รอยยิ้มแป้นแรก ในวันแรกที่เห็น มันเป็นรอยยิ้มที่ใสมาก ... ผมคือคนนึงครับ ที่เมื่อก่อน ชอบวาดรูป รักงานวาดรูปมาก แต่เรื่องราวในชีวิตหลายอย่าง ทำให้ผมหมดไฟไป จนกระทั่งมี BNK เข้ามา แน่นอนว่า รูปแฟนอาร์ตมากมายถูกวาดออกมา แต่ในช่วงแรก เปี่ยมแทบไม่มีคนวาดแฟนอาร์ตให้น้องเลย ผมรู้ดีว่า มันก็เป็นรูปแบบหนึ่ง ในการแข่งขัน หรือขยายฐานแฟนคลับ ด้วยรูปวาด จากแฟนคลับด้วยกันเอง นั่นเลยทำให้ผม กลับมาวาดรูปอีกครั้ง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด ผมแค่ไม่อยากให้รอยยิ้มนั้น จางไปตามกาลเวลา อยากให้น้องเองก็รู้ว่า เฮ้! ทางนี้มีคนซัพพอร์ทอยู่นะ ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องจะเห็นมั้ย แต่ขอบคุณ ที่พาตัวผม คนที่ชอบ และรักในการวาดรูปกลับมา ขอบคุณ ที่ปัจจุบัน แม้เจอเรื่องหนักหนาแค่ไหน แต่ก็มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าเสมอ ขอบคุณ ที่แม้เราไม่ได้มีอะไรเหมือนกันเลย หรือความชอบใดๆที่เหมือนกับเปี่ยม แต่น้องกลับพาให้ผม ได้กลับไปเจอน้องสาวของผม ที่มีลักษณะท่าทางคล้ายเปี่ยม ที่ผมได้แต่คิดถึง

ขอบคุณนะ รินลดา